27. Juni 2013

آش گوشواره


برای پختن این آش نیاز به کمی وقت و حوصله دارید این  آش خوشمزه رواز همسرم یاد گرفتم و او هم از مادربزرگش و اینکه وقتی کوچیک بوده همیشه تو درست کردن این آش به مادربزرگش کمک میکرده و برای همین مهارت خاصی تو پیچیدن این گوشواره ها داره:)) پیچیدن گوشواره ها وقت گیره و بهتره دو نفری و یا اگر در مقیاس زیاد میخواید درست کنید چند نفری درست کنید فقط یه توضیح اینکه عکسهام کیفیتشون چندان خوب نیست و نسبتا قدیمی نمیدونستم که قراره یه روزی تو وبلاگ ازش استفاده کنم مگرنه دقت بیشتری میکردم:)) زحمت درست کردن گوشواره ها هم با همسر عزیزم بود که سعی کرده بودم از مراحلش عکس بگیرم

مواد لازم :
آب یک لیوان
تخم مرغ یک عدد
نمک یک قاشق مربا خوری
آرد به میزان لازم
 
مواد داخل خمیر:
گوشت چرخ کرده صدو پنجاه گرم 
پیاز رنده شده یک عدد
نمک و فلفل
 
مواد لازم برای آش:
رب گوجه فرنگی به میزان دلخواه
آب سه تا چهار لیوان
پیاز خرد شده یک عدد
کره و یا روغن مایع
نعنا خشک کمی

 

روش تهیه :
تخم مرغ نمک و آب رو با هم مخلوط میکنیم و بعد کم کم آرد رو اضافه میکنیم تا جایی که خمیر به دست نچسبه بعدد با کمک وردنه خمیر رو باز میکنیم به ضخامت حدود دو میلیمتر دقت کنید اگه خمیرتون رو ضخیم باز کنید نتیجه کار خوب نمیشه بعد خمیر رو به مربعهای کوچک برش بزنید خب حالا مواد درونی خمیر یعنی گوشت نمک فلفل و پیاز رنده شده رو با هم مخلوط میکنیم و از این مواد به اندازه یه نخود توی خمیرهامون میذاریم بعد مربع ها رو اول به شکل مثلث در بیارید (مثل عکس ) و گوشه ها رو خوب به هم بچسبونید بعد دوتا گوشه مثلث رو روی هم قرار بدید تا به هم بچسبند چون توضیحش سخته امیدوارم با دیدن عکس متوجه منظورم بشید هر چقدر گوشواره ها رو کوچیکتر بپبچید نتیجه بهتر خواهد بود چون تو پخت هم مقداری بزرگ تر میشن وقتی تمام خمیرها رو به روش پیچیدیم روش خیلی کم آرد می پاشیم و اجازه میدیم کمی استراحت کنه تو این مرحله خود آش (مایع آش ) رو تهیه میکنیم پیاز سرخ شده رو با کمی کره تفت میدیم بعد رب  واگر لازم بود نمک و کمی فلفل میریزم دوباره یه تفت کوچولو بهش میدیم و آب رو اضافه میکنیم وقتی جوشید گوشواره ها رو آروم اضافه میکنیم و با حرارت متوسط اجازه میدیم گوشواره ها بپزن و آشمون جا بیفته بعد هم روش نعنا داغ میدیم و نوش جان میکنیم اگر دوست داشته باشید میتونید این آشو با سرکه هم بخورید ولی کاملا سلیقه ایی هست

7 Kommentare:

  1. خیلی جالبه و تعریفش رو زیاد شنیدم ، باید خوشمزه باشه ، تا به حال نخوردم
    اعظم جون ، شبیه به اینها من مغازه ترکها دیدم ، ولی به صورت خشک باید باشه
    همونها هست ؟؟؟؟ در ضمن این اش مال کجاست ؟؟

    AntwortenLöschen
  2. گیلدا جون ممنونم راستش در مورد مزه ما دوسش داریم ولی خب کاملا سلیقه ایی هست مال ترکها اسمش مانتی هست اگه اشتباه نکنم و با ماست معمولا خورده میشه من من تابحال تازه شو نخوردم یکی دو بار خشکشو خریدم ولی این خمیر چون تازه هست خب مسلما بهتره یه چیزی تو مایه های راویولی تصورش کن نه صددر صد هاااااا اهان اینکه مال کجاست ما اذربایجان باکو هست و مادر بزرگ همسر من چند دوست باکویی داشته و از اونها یاد گرفته ببخشید چقدر پرچونگی کردممم:))))

    AntwortenLöschen
  3. مرسی عزیزم از اطلاعات داده شده

    AntwortenLöschen
  4. azam migam ye seri dasture vijeye mah ramazun ham bezar ke man az inja bebinam ehsase mah ramazuni behem dast bede

    AntwortenLöschen
  5. نسرین خانوم برای جواب مراجعه شود به کامنت خورش کرفست:))))))))))))))))))

    AntwortenLöschen
  6. اعظم جون، من و دوستم ازین سر دنیا هوس این اش رو کردیم و از روی دستور شما درستش کردیم. باورتون نمی شه که چقدر من نوستالژیک شدم وقتی اولین قاشق رو گذاشتم تو دهنم. خیلی خوب بود. دوستم البته اولین بارش بود که امتحان می کرد چنین چیزی رو. خیلی خوشش اومد. قشنگ من رو برد به دوران کودکی که تو استارا با خانواده ی پدرم گوشواره هارو درست می کردیم. ممنونم از عکس ها و دستور خیلی خوبتون. همیشه شاد باشین.

    AntwortenLöschen
  7. بهارای عزیز اول تشکر میکنم که به وبلاگ من سر زدید از خوندن پیغامتون واقعا خوشحال شدم و کلی انرژی مثبت گرفتم خیلی خوشحال تر شدم که از دستور خوشتون اومده و خاطرات زیبای کودکیتون براتون زنده شده ممنونم ازتون شاد باشید و موفق

    AntwortenLöschen